Emotie
Door: hans
18 November 2012 | Israel, Jeruzalem
Alle emoties schieten te kort. Ons eerste bezoek aan het holocaustmuseum Yad Vashem.
Als ik zondag 18 november wil beschrijven dan was dat een dag vol emoties. Tranen, door betrokkenheid bij het zien van het onvoorstelbare leed dat mensen elkaar hebben aangedaan. Als inwendige woede, misschien wel haat, door de machteloosheid en onrecht omdat de ene partij denkt het recht te hebben op het leven van, in het algemeen, onschuldige mensen. We hebben het oorlogsmuseum en de militaire begraafplaats bezocht, twee bezienswaardigheden die op het moment en in de loop van de dag de emoties blijven beheersen. Het gebed en gedicht door Myriam en Janny gelezen, hebben de gemoederen enigszins kunnen bedaren. Bij het betreden van het Holocaustmuseum hebben enkele van onze pelgrims hun persoonlijke belevingen tijdens de oorlogsdagen mogen vertellen. Ook verdriet en onmacht waren duidelijk waarneembaar. In het museum vond ik het kindermonument zeer aangrijpend. Elk sterretje stelt een onschuldig kind voor en de vraag die bij mij leefde was: waar was God? Misschien mag ik me dit als mens niet afvragen, misschien ben ik veel te nietig om dit te begrijpen. In de hal met de 22 namen van de concentratie/vernietigingskampen straalde een onvoorstelbaar leed uit. Onmenselijke handelingen en daden zijn verricht en al de gestorvenen hebben die gruwel moeten ondergaan. Ik vind het voorstelbaar dat mensen bij het zien van zoveel leed uit deze gebouwen weggaan. Nadat het hart vervuld is van haat, van verdriet en van machteloosheid, was de koffie een welkom rustpunt. 's Middags waren het bezoek aan het labyrint, de Herzl begraafplaats voor presidenten en anderen, o.a. het graf van Rabin en Golda Meir, een mogelijkheid om de gevoelens van de voormiddag enige rust te geven. Het bezoek aan het Israelmuseum, het bezoek aan de maquette, en de Dode Zee rollen, was interessant. Ieder zocht hier zijn eigen weg in dit informatiecentrum.
Hans
Als ik zondag 18 november wil beschrijven dan was dat een dag vol emoties. Tranen, door betrokkenheid bij het zien van het onvoorstelbare leed dat mensen elkaar hebben aangedaan. Als inwendige woede, misschien wel haat, door de machteloosheid en onrecht omdat de ene partij denkt het recht te hebben op het leven van, in het algemeen, onschuldige mensen. We hebben het oorlogsmuseum en de militaire begraafplaats bezocht, twee bezienswaardigheden die op het moment en in de loop van de dag de emoties blijven beheersen. Het gebed en gedicht door Myriam en Janny gelezen, hebben de gemoederen enigszins kunnen bedaren. Bij het betreden van het Holocaustmuseum hebben enkele van onze pelgrims hun persoonlijke belevingen tijdens de oorlogsdagen mogen vertellen. Ook verdriet en onmacht waren duidelijk waarneembaar. In het museum vond ik het kindermonument zeer aangrijpend. Elk sterretje stelt een onschuldig kind voor en de vraag die bij mij leefde was: waar was God? Misschien mag ik me dit als mens niet afvragen, misschien ben ik veel te nietig om dit te begrijpen. In de hal met de 22 namen van de concentratie/vernietigingskampen straalde een onvoorstelbaar leed uit. Onmenselijke handelingen en daden zijn verricht en al de gestorvenen hebben die gruwel moeten ondergaan. Ik vind het voorstelbaar dat mensen bij het zien van zoveel leed uit deze gebouwen weggaan. Nadat het hart vervuld is van haat, van verdriet en van machteloosheid, was de koffie een welkom rustpunt. 's Middags waren het bezoek aan het labyrint, de Herzl begraafplaats voor presidenten en anderen, o.a. het graf van Rabin en Golda Meir, een mogelijkheid om de gevoelens van de voormiddag enige rust te geven. Het bezoek aan het Israelmuseum, het bezoek aan de maquette, en de Dode Zee rollen, was interessant. Ieder zocht hier zijn eigen weg in dit informatiecentrum.
Hans
-
18 November 2012 - 20:00
Maieke:
Lieve Pelgrims,
Dat kan ik me goed voorstellen dat het veel emotie geeft deze dag.
De ruimte met alle die lichtjes vond ik ook erg indrukwekkend.
Ik wacht weer met smart op een nieuw verhaal.
Laat de emoties maar komen. Die moeten er toch uit.
Geniet van alles wat jullie gaan beleven.
Liefs Marieke -
18 November 2012 - 20:03
Carolien :
lieve mensen,
gelukkig gaan jelui voor de veilige 'go-with-the-flow' oftewel dáár waar de stevige voeten-in-de-aarde-weg jullie brengt. Dat levert een mooie foto op van demuurschildering de Heilige Familie-op-weg.
Het lijkt een bijzondere 'hart-en-ziel' reis. Door het logboek ook mee te beleven voor de geïnteresseerden en achterblijvers.
Heb het goed, alle liefs, carolien -
18 November 2012 - 20:10
Hadewych En Hans:
Wat een indrukwekkende verhalen en de emoties zijn goed te begrijpen.
We wensen jullie een hele mooie tijd met elkaar.
Lieve groeten
Hans en Hadewych -
18 November 2012 - 20:13
Gera:
Ik schrei met jullie en word liever maar heel stil uit respect voor ieder van jullie....
Gera -
18 November 2012 - 20:15
Rianne:
hallo lieve mensen,
met tranen in mijn ogen heb ik jullie verhaal gelezen, ben er zelf nog niet geweest ( ik mag de volgende reis mee)
maar ik weet van mijn vader, toen hij in 1999 in dit museum kwam, hoe veel impack dit verhaal op hem heeft gehad.
hij beleefde alles weer opnieuw, de oorlogstijd in Amsterdam.
ook uit de verhalen van Marieke maakte grote indruk op mij, vooral van het kindermonument.
laat de tranen maar komen, die zullen er ook uit moeten.
op die manier kun je ook dingen verwerken.
ik denk ook dat zo'n bezoek een grote impack heeft en dat het een plaatsje moet krijgen.
neem er de tijd voor.
daarom goed te lezen dat 's middags iedereen zijn eigen weg zocht in het informatiecentrum.
net weer verschrikkelijke beelden gezien op het journaal. ze praten over een staakt het vuren, maar zo ver is het nog niet.
wens jullie een goede nachtrust.
heel veel liefs,
Kees en Rianne -
18 November 2012 - 21:30
Henk En Ellen W.:
Dag beste Israëlgangers:
Wat jullie aan reacties laten lezen maakt ons weer tot aanwezige van jullie groep wij zijn weer helemaal terug in dat zo bijzondere Hielige Land. Geniet van elk moment dat jij(jullie) opnieuw gedoopt wordt.
Laat je maar geraakt zijn dat maakt jou weer nieuw lekker terug in het geschreven Woord.
Ik,Henk heb jullie niet meer losgelaten afgelopen vrijdag totdat ik wist dat jullie bij Jacob op bezoek waren in de synagoge. Ik heb 's nachts niet meer geslapen en heb fijn gewerkt die dag ik realiseerde mij wat voor ontdekking jullie tegemoet gaan elke dag maar weer ondanks de onrust in Israël.
Het is gewoon geweldig om jullie reis te mogen beleven via deze weg!
Shalom, lehitraot
Henk & Ellen W -
18 November 2012 - 23:10
Juul Joosen:
beste pelgrims
wat fijn om jullie verslag te lezenen en me weer levendig te herinneren, hoe indrukwekkend het bezoek aan het hoocaust museum was. Het beeld van de arts Korczak met zijn weeskinderen geeft aan, dat sommige mensen groot zijn in hun daden en verschil kunnen maken ! ook ontroerend hoe de verschrikkingen vorm hebben gekregen .het staat nog op miijn netvlies.
Paradoxaal is, dat wij hier op het nieuws horen, dat "oorlog " nog niet voorbij is. Ik hoop ,dat er gauw verandering komt en voor jullie met elkaar hoop ik, dat jullie kunnen genieten van al het moois.
Groeten speciaal ook voor Wil, jullie gids? Myriam en Janny Andere bekenden ?
van Juul joosen -
19 November 2012 - 06:48
Gerry:
Fijn te horen dat het jullie goed gaat ondanks de onrust daar, heb me wel zorgen gemaakt.
Geniet van deze onvergetelijke reis mam, Gr. Gerry xxx -
19 November 2012 - 10:35
Gera:
Alvorens mijn werk hier te beginnen even kijken of er iets is toegevoegd. Alleen wat reacties.
Ik ga snel aan de mails van Wim beginnen en wens jullie alle goeds en Bijbelse zegen.
Gera -
19 November 2012 - 12:09
Carla:
jullie maken een bijzondere reis en eentje die mij doet denken aan wat ik heb meegemaakt in 1973.
heb het goed met elkaar, veel liefs ook van Willem,
Carla -
19 November 2012 - 12:13
Gerrit Kros:
Indrukwekkend om jullie verhaal te lezen. Ik beleef het weer helemaal. Ik huil ook weer als dit allemaal lees. De begraafplaats heb ik vorig jaar gefilmd. Zojuist nog eens gekeken naar de prachtige natuur en de indrukwekkende graven. Ik hoop dat jullie de komende dagen minder verdrietige zaken meemaken. Shalom en alle goeds gewenst. -
19 November 2012 - 18:33
Huub En Nellie:
Wij worden er weer helemaal stil van.Woorden schieten te kort. Hans , wij kennen jou niet , je hebt de emoties integer en waardig beschreven, heel erg bedankt daarvoor.Ik hoop dat de woede en verdriet de komende dagen zullen weg-ebben en plaats gaan maken voor emoties van vreugde en onderling delen van alls wat binnenkomt.Dat komt zeker naarmate je elkaar beter leert kennen.Een mooie week voor jullie allen. Heb in de Maartenskerk een kaarsje opgestoken.
Huub en Nellie -
19 November 2012 - 18:52
Arn Dekker:
Beste mensen,
Ik vind het leuk jullie te kunnen volgen op je reis door Israel. Jammer dat je werd belet om Bethlehem en Palestina te bezoeken. Er zijn daar ook veel Christenen. Ik was er twee jaar geleden en vooral de vriendschap van de Palestijnse mensen heeft grote indruk gemaakt. Als lid van Pax Christi, de Katholieke vredesorganisatie, heb ik zojuist bericht gehad van onze vrienden in Bethlehem.
Het is in het Engels maar dat zal wel lukken.
Bethlehem: (19/11/2012) From Pax Christi Partners in Bethlehem, the Arab Educational Institute
We call on the UN to
issue a resolution for an immediate ceasefire. At the same time, there
is no way to get out of this terrible escalation unless, first,
sanctions are imposed on Israel as long as international laws and human
rights conventions are violated. Secondly, the Palestinians should come
back to form a national unity government and take a unified political
stand. Thirdly, it is necessary to put more pressure on the old and new
Arab regimes to support the Palestinian people in their just national
struggle to end the occupation and build a free democratic state with
Jerusalem as its capital. The UN should send an international force to
pave the way for an Israeli withdrawal from all occupied territories.
Let us all pray, raise our voices and put pressure on our leaders to come back to
a real dialogue and end our internal division as a first step towards
confronting the present challenges. May God help us all to take serious
action in order to stop the ongoing atrocities against our people in
Gaza.
Laten we hopen dat Israel zijn aanslag op Gaza stop zet en dat vredesonderhandelingen kunnen beginnen.
Arn Dekker
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
